Rozdział 73 ~ Łowcy pracy

    

   Jak wiadomo po każdej destrukcji jest masa sprzątania. Mieszkańcy od razu zajęli się przywracaniem swojego miasta do pierwotnego stanu. Wojownicy nie próżnowali i także zajęli się sprzątaniem. Pomimo wygranej ich nastroje nie były najlepsze. Cały czas boleśnie odczuwali stratę broni. Zwłaszcza, że teraz by się przydały.

   Cole jeszcze 12 godzin temu potrafiłby sam postawić do pionu latarnię a teraz potrzebował do tego pomocy Walkera i Juliena. Gdy latarnia stała na miejscu Kai mógłby przymocować ją do podłoża za pomocą swojego ognia, lecz musiał użyć do tego najzwyklejszego palnika, a przedtem natrudzić się, aby go zdobyć. Jay bez problemu naprawiłby zerwane linie elektryczne, musiał jednak pozostawić to zadanie specom.

- Eh totalna beznadzieja! - zawołał stawiając do pionu kosz na śmieci. - Bez naszych broni jesteśmy 4 razy słabsi a nasze moce żywiołu są równe praktycznie zeru.

- Przynajmniej nadal mamy Spinjitzu - mruknął Kai starając się wytworzyć ze swojej dłoni ogień. Nic nie wskórał. - Lecz ktoś ma wszystkie swoje moce...

- A przypierdzielić ci?! - warknęła Kelly napotykając się na wymowne spojrzenie Smith'a. Fakt faktem, jako jedyna posiadała swoją broń, lecz starała się jej nie używać. Nie chciała być od nich lepsza a przede wszystkim dodatkowo wnerwiać Kai'a. Musieli skupić się teraz na czymś ważniejszym - na treningu Lloyd'a, a nie na słownych przepychankach. - Dobrze wiesz, że nie używam katany, ale jak mnie zmusisz to odetnę ci nią łeb!

   Warkot motoru uniemożliwił Kai'owi wypowiedzenie ciętej uwagi, a gdy pojawił się między nim a Kelly zgasił skaczące między nimi iskry.

- Co to za obijanie się? - spytał Wu ściągając z głowy kask. Dla jasności -  nie on prowadził, lecz Nya. 

- Nasze gołąbki się posprzeczały - wyjaśnił Walker. Był tak zajęty przypatrywaniem się Nyi, więc nie spostrzegł mknącej w jego stronę kuli wiatru.

   Kai zerknął z ukosa na Thifer.

- Ostateczność. - Wzruszyła ramionami chowając katanę.

- O co tym razem? - westchnął Sensei nalewając nowej porcji herbaty do kubka. 

- Kai ma do mnie dąsy że oni nie mają swoich broni, a ja wręcz przeciwnie.

- Wcale że nie!

- Wcale że tak!

- Nie!

- Tak!

- Zamknij się!

- Ty się zamknij!

- A może...

- NIE! - równocześnie ucięli wypowiedź Cole'a.

   Wu uniósł oczy ku niebu.

- Może szukanie jakiegoś noclegu pozwoli wam zapomnieć o stracie broni. 

   Nya wyjęła z torebki ulotkę i rzuciła ją Jay'owi. 

- Patty Key, noclegi i wszystko czego potrzebujecie - odczytał tytułową stronę. - Skąd ją wytrzasnęłaś? 

- Mam znajomego a ten znajomy ma siostrę, ta siostra z kolei ma chłopaka, który ma kuzyna, a ten kuzyn pracuje w nieruchomościach - powiedziała na jednym wdechu. Walker zamrugał kilka razy oczami, chomik biegający na kołowrotku w jego umyśle ze zmęczenia padł na wznak. 

- Aha, nie mam więcej pytań. Wszystko jasne. 

- W takim razie pospieszcie się nim ktoś zabierze wam ofertę sprzed nosa. 

- A wy gdzie się wybieracie? - zapytał Kai. 

- Musimy odebrać lekarstwo dla smoków - wyjaśnił Wu. - A poza tym uwielbiam długie przejażdżki! 

   Nim Smith zdążył wyrazić swoje zdanie Nya dodała gazu i skuter wyrwał do przodu, pozostawiając ich w obłoku kurzu i zapachu spalin. 

- Eh, no dobra, w takim razie pójdźmy znaleźć sobie mieszkanie - mruknął Walker. 

~ * ~

   Apartamenty, które wynajmowała Patty Kay znajdowały się w samym centrum Ninjago. Nie było ich za wiele bo ledwie dwa, lecz wojownikom tyle musiało wystarczyć. Nie szukali luksusów, lecz po prostu miejsca w którym na spokojnie będą mogli szkolić Lloyd'a. Jednak stan jaki zastali w pierwszym mieszkaniu łagodnie rzecz ujmując nie przypadł im do gustu. 

   Gdy Kay zapaliła światło żeby oświetlić lokum żarówka odmówiła posłuszeństwa i z brzękiem upadła na podłogę zasypując ją tysiącem odłamków. 

- E to nic, wszak jest piękny widok! - Patty podeszła do okna, po omacku błądząc w pół mroku, i uniosła żaluzję. 

- Yhym faktycznie piękny widok, na ścianę z cegieł - wymamrotał pół gębkiem Lloyd omiatając wzrokiem to co udało mu się dostrzec. Ściany pomalowano wpierw na szary kolor a potem przykryto tapetą, która teraz odłaziła w wielu miejscach, praktycznie wszędzie. Po drewnianej, zdartej podłodze przemknęła jakaś mała mysz aby za sekundę skryć się w szafce. Ogólnie całe mieszkanie składało się z salono-kuchnio-jadalni  (jedno pomieszczenie) oraz malutkiej łazienki, nie chcieli sprawdzać jej stanu. 

- Aa to drugie mieszkanie? - spytał Cole, marszcząc nos. 

- Oo ono na pewno przypadnie wam do gustu! - zawołała radośnie kobieta i prędko opuściła mieszkanie. Pojechali windą, która jakoś się telepała, na samą górę wieżowca. Wyszli od razu na korytarz na którym znajdowała się tylko jedna para drzwi. Patty Kay podeszła do domofonu i wstukała kod. Wrota otworzyły się a wojownikom szczęki opadły w dół z głuchym łoskotem. - A oto mój najlepszy apartament! Trzy pokoje, przestronny salon zaopatrzony w telewizor na całą ścianę plus najnowsza konsola do gier, jadalnia i kuchnia, widok na całą stolicę. A i na dachu znajduje się miejsce dla smoka. 

    Oniemieli ninja weszli do salonu. Wszystko aż błyszczało od nowości i pachniało świeżością. Oferta wydawała się kusząca, nawet bardzo kusząca, lecz czy mieli na to środki?

- Ehem, a ile wynosi czynsz? - zapytała cicho Kelly obawiając się odpowiedzi. 

   Kay poprawiła na nosie okulary przypatrując się stolicy doprowadzonej już do względnego porządku. 

- Jedynie 2500 ninjadolarówek - odpowiedziała tak spokojnym tonem jakby mówiła o 1 dolarówce. 

   Thifer zachłysnęła się powietrzem. 

- Nie mamy aż tyle - wtrącił Zane zwracając się do przyjaciół. 

- Ale stary to mieszkanie jest genialne! - pisnął Jay ze świecącymi się oczami. 

- Ale nas na nie nie stać - syknęła Kelly. 

- To może jakaś zniżka dla tych co uratowali Ninjago? - zaproponował Walker zwracając się do właścicielki. 

- Oh myślałam że to Lord Garmadon je uratował! - Zdziwienie na jej twarzy było autentyczne. 

     Jay warknął pod nosem. 

- Nie dość że zabrał nam bronie to i sławę. 

- To jak panowie i pani, decydujecie się na coś? - Kobieta splotła dłonie w koszyczek. 

   Wojownicy wymienili spojrzenia. 

- Możemy zacząć pracować - podsunął Cole. 

- Sensei mówił że mamy nie szukać luksusów. Poza tym co ze szkoleniem Lloyd'a? 

   Zanim któryś z nich odpowiedział na pytanie zadane przez Kelly swoje pięć groszy wtrąciła Patty Kay. 

- A czy wspominałam że jest tutaj małe dojo? - Wcisnęła przycisk na pilocie a ściana po ich prawicy rozsunęła się ukazując dużą salę do ćwiczeń ze wszelkim potrzebnym sprzętem. 

- Bierzemy! - zawołali wszyscy prócz Kelly i Zane'a którzy mieli złe przeczucia. 

~ * ~

   Powiedzieli "a" więc musieli powiedzieć też "b" i podjąć jakąś pracę. Wpłacili zaliczkę więc mieli już gdzie mieszkać. Jednak żeby utrzymać apartament musieli mieć pieniądze. Duużo pieniędzy. 

- Przez tych idiotów prędzej wylądujemy na bruku niż wyszkolimy Lloyd'a - warknęła Kelly i kopnęła puszkę leżącą jej na drodze. 

- Wiesz, że jak się uprą to nic ich nie powstrzyma - westchnął Zane unosząc głowę i spoglądając w błękitne niebo. 

   Jeszcze tego samego dnia gdy wynajęli mieszkanie rozdzielili się i ruszyli w miasto na poszukiwanie dobrze płatnej pracy, lub jakiejkolwiek. Kelly poszła z Zane'm gdyż jeśli miała wybierać między nim a Kai'em 200 razy bardziej wolała Juliena. Przynajmniej nie pozabijają się po drodze. Nie miała teraz ochoty na przepychanki. Jednak mniej uśmiechał jej się fakt że przyszło im dodatkowo pilnować Lloyd'a ponieważ tego tygodnia to Zane robił za niańkę. 

- Jak myślisz co robi teraz Garmadon? - spytała aby zabić nudę jaką wiało. Od godziny nie znaleźli żadnej sensownej oferty pracy. Lloyd zerknął na nią z ukosa, ale zaraz powrócił wzrokiem przed siebie. 

- Za pewne szuka armii i planuje jak nas zniszczyć. 

- Z magicznymi brońmi powinno mu pójść jak spłatka. 

- Więcej optymizmu, mamy przecież ciebie. - Julien poklepał dziewczynę po plecach. 

- Jedna broń przeciw czterem? - Uniosła wysoko brwi i spojrzała na niego sceptycznie. 

   Zane wzruszył ramionami. 

- Lepszy rydz niż nic. 

   Dziwnie się czuła z faktem iż teraz ona jako jedyna jest w posiadaniu magicznej broni. Jeszcze parę miesięcy temu role były zgoła inne. Ponadto czuła na barkach dziwną odpowiedzialność. Co jeśli Garmadon przypuści wczesny atak? Będzie musiała sama z nim walczyć, bo chłopaki są praktycznie bezbronni? Przeszył ją dreszcz na taką myśl. Zaraz jednak się opanowała. Przecież to zadanie Lloyd'a, nie moje. Ale do holendra muszą zacząć go wreszcie szkolić! Los chociaż raz mógł się do nich uśmiechnąć i zesłać jakąś pracę....

- Spójrz! - Zane wyrwał do przodu i pomknął w kierunku szyldu "U Chen'a" na którym przysiadł jego sokół. Kelly wraz z Lloyd'em pognała za nim. Chłopak odczytał ogłoszenie wywieszone na drzwiach: " Poszukujemy kelnerki oraz kucharza. Wszelkie pytania prosimy kierować pod numer 111333878 lub bezpośrednio do szefa". 

- Popatrz idealnie jak dla nas! - zawołał Julien. 

   Kelly ze sceptyczną miną przyjrzała się ogłoszeniu. 

- Kelnerka? Jakoś siebie w tym nie widzę - mruknęła. 

- Nie marudź, żadna praca nie hańbi. 

- W sumie to jeszcze nigdy nie pracowałam... legalnie. 

   Julien ściągnął brwi. 

- No co? - zawołała prawie wybuchając śmiechem. - Żadna praca nie hańbi, twoje słowa! A teraz chodź bo ktoś zaiwani nam pracę sprzed nosa. 

~ * ~

   Garmadon niewidzącym wzrokiem wpatrywał się w rdzawe niebo. Odbudowana "Perła" rozpruwała kolejne granatowe chmury. Czarne żagle łomotały na silnym wieczornym wietrze. "Perła" nie była już "Perłą Przeznaczenia" lecz "Perłą Zniszczenia", odbudowaną ze szczątek poprzedniej przez niego z pomocą Magicznych Broni. 

   Zaraz po opuszczeniu Ninjago City wyruszył na poszukiwanie jakiejś armii. Wiedział, choć ta myśl go drażniła, że sam nie podbije Ninjago. Potrzebował sługusów. Na szkielety nie miał już co liczyć, nie były już pod jego władzą. Nie przyszło mu nic innego jak zawrzeć pakt z Wężonami. Czynił to niechętnie, nie cierpiał tych obślizgłych gadzin, ale nie miał innego wyjścia. Wężonowie zaliczali się do istot mało myślących, które potrzebowały kogoś kto ich poprowadzi. A że Pythor zawiódł, przez co też reszta generałów straciła poparcie, on szybko je zyskał. Kilka (siłowych) argumentów plus odbudowanie "Perły Zniszczenia" skutecznie ich przekonało. 

   I tym oto sposobem zyskał nową armię, statek, oraz co najważniejsze - Magiczne Bronie. Teraz jedynie zniszczyć wojowników. 

- Panie, ssskoro mamy zniszczyć wojowników to czemu oddalamy sssię od Ninjago? - spytał nieśmiało jeden z Wężowampirów przebywający obecnie na mostku. 

   Garmadon wywrócił oczami wyrwany z zamyślenia. 

- Mam zamiar udać się do Złotych Szczytów gdzie zostały wykute magiczne bronie. Tam powinienem zyskać nieograniczoną moc…

   Wąż skinął kilka razy głową drobiąc w miejscu. 

- I wtedy pozbędziemy się wojowników? 

   Pytanie zaliczało się do tych retorycznych. 

- A co jeśli Lloyd osiągnie pełnię możliwości...? Może należałoby się go po…

- Trzymajcie się z dala od mojego syna! - warknął mordując wężona spojrzeniem. - Wojowników macie zniszczyć lecz Lloyd’a zostawić.

- A-ale panie, to właśnie Lloyd stanowi największe zagro...

- Zamknij się albo wylecisz za burtę! - krzyknął a miecz ognia wybuchnął fioletową aurą gdy wleciał do dłoni Garmadona. 

   Wężowampir skulił się i czym prędzej opuścił mostek. Nie chciał wylądować w lochu jak jego towarzysz, który zaproponował, aby zniszczyć Lloyd'a. Garmadon wściekł się wtedy nie na żarty, a Wężowampir wylądował w celi nieprzytomny na co najmniej kilka dni. W tym czasie powinni dotrzeć do Złotych Szczytów. 

   Garmadon szczerze rzecz ujmując nie miał pojęcia co ich tam spotka. Bronie powinny się przemienić. Wtedy już nic go nie powstrzyma, a świat czeka zagłada.

   Cudowna wizja.

~~~~~~~~

   Coś długie mi ostatnio te rozdziały wychodzą xD

Kelly: Pewnie też dlatego rozdział pojawił się prawie z 2 tygodniowym opóźnieniem

   Ciiiiii. Jak zwykle musiałam kończyć go na jakiejś lekcji bo w domu nie ma czasu >.> więc gomeeeen za spóźnienie! 
   I jak zwykle nie mam weny na podsumowanie... coś ostatnio staje się to u mnie rutyną xd 
   Eh no to do następnego rozdziału
Pozdrawiam
~Vanessa~