Rozdział 55 ~ Chwila odpoczynku a potem na patrol

   Po morderczym treningu przed śniadaniem poszła wsiąść szybki prysznic. Wyszła z kabiny i szybko owinęła się ręcznikiem. Równie szybko wytarła się i założyła ubranie. Po drodze stwierdziła, że zarobiła parę nowych siniaków. One jednak po jakimś czasie znikną a blizny pozostaną na zawsze.
   Zastygła naciągając przez głowę szary T-shirt. Przekrzywiła lekko głowę przyglądając się lustrzanemu odbiciu swojego brzucha. W okolicach prawej miednicy widniała blada, około 5 centymetrowa blizna - pamiątka po pierwszej walce z Farrenem. Musnęła ją palcami przypominając sobie tamto starcie. Łatwo nie było i ledwo uszła z życiem.
   Założyła do końca bluzkę zasłaniając znamię. Sama nie wiedziała co gorsze. Węże czy szkielety? Druga rasa nie jest już zagrożeniem. Siedzi cicho w Podziemiach nie narażając się na gniew swojego przywódcy. Natomiast Wężonowie nie próżnowali. Duzymi kroczkami zbliżali się do swojego celu. Walka z nimi to nie będą przelewki.
   Kelly oparła się o umywalkę i przetarła zaparowane lustro. Przyjrzała się z swojemu odbiciu.  Pomimo wczesnej pobudki i ostrego treningu nie wyglądała aż tak źle. W błękitnych oczach nadal dało się dostrzec senność i nutkę rozczarowania. Włosy po umyciu były mokre i lekko potargane, woda skapywała z końcówek na podłogę mocząc przy tym tył bluzki. Szary kosmyk gościł tam gdzie zawsze. Wycisnęła nadmiar wody nad umywalką, zgarnęła ręcznik i wyszła z łazienki.

   Chłopaków nie było już w pokoju.

- Czyli są już na śniadaniu – mruknęła do siebie wycierając włosy w ręcznik. Odłożyła go z powrotem na miejsce i wyszła z pokoju o mało co nie zderzając się z Garmadonem. Władca Ciemności snuł się niczym duch ze wzrokiem wbitym w podłogę. Zmierzał w przeciwnym kierunku niż ona. 

- Nie idziesz na śniadanie? - spytała.

   Usłyszała tylko coś niezrozumiałego w odpowiedzi. Wzruszyła ramionami i poszła do jadalni. Przy podłużnym stole siedzieli już wszyscy. Weszła akurat w sam środek ożywionej rozmowy. Usiadła obok Nyi i starała się ogarnąć o co chodzi. Jednak po chwili poddała się i zajęła jedzeniem kanapki kątem oka obserwując co się dzieje. Chłopacy prowadzili zawziętą rozmowę, Wu chyba też starał się zrozumieć tok myślenia swoich uczniów o tym jak to chcą pokonać Wężonów, Nya serfowała po internecie a Lloyd siedział zamyślony nie tknąwszy nawet kanapki z nutellą. Brakowało tylko Garmadona, który najwyraźniej wolał być sam. 

   Kelly wcale mu się nie dziwiła. Na jego miejscu też nie wyobrażałaby sobie walki z własnym dzieckiem. Drgnęła lekko. Dopiero teraz na poważnie uświadomiła sobie, jak musi być im ciężko. Z początku nie zagłębiała się w to zbytnio. Jednak teraz... Walka z jedynym dzieckiem... Walka z własnym ojcem... Tylko jedno z nich wyjdzie żywo z tego starcia... A ona z chłopakami musi wyszkolić Lloyd'a, aby to on wygrał to starcie. Przed niby trudne, a nawet bardzo trudne zadanie. 
- Ej posłuchajcie tego - odezwała się Nya wertując jakiś artykuł. Chłopacy ucichli i wlepili w nią pytające spojrzenia. - "Cztery dni temu miejscowa grupka złodziei dokonała napadu na bank w centrum Ninjago City".
- To czemu my nic na ten temat nie wiem? - zdziwił się Jay. - Bez problemu byśmy sobie z nimi poradzili.
- Jak się przymkniesz i dasz Nyi doczytać to się dowiesz - powiedziała łagodnym tonem Kelly uśmiechając się miło. Jay wypatrzył w jej oczach groźbę, że jak się nie posłucha zadźga go wygiętą łyżeczką (pozdro dla Angel xD). 
- "Gdy złodzieje byli już w środku i chcieli uciec z ukradzionymi pieniędzmi drzwi od banku zatrzasnęły się. - kontynuowała Smith.- Nikt nie wiedział dlaczego. Ich haker starał się obejść system, lecz nic nie wskórał. Po kilkunastu minutach przyjechała policja i zgarnęła rabusiów. Jak się później okazało w sprawę zamieszany była jeszcze jedna osoba, spoza gangu. Policja nie wie kim jest 'Dobroczynny haker' - jak obwołali go pracownicy banku - i poszukują tej osoby, która zablokowała drzwi od banku i wezwała policję. Z jednej strony są mu wdzięczni, jednak z drugiej policyjni informatycy są zaniepokojeni faktem, że haker posiada dużą wiedzę i kiedyś może to wykorzystać przeciwko władzy. Policja prosi o kontakt, jeśli ktokolwiek coś wie."

- Faktycznie mają się czego obawiać - mruknął Cole. - Taka osoba może być sporym zagrożeniem. Dobrego hakera nic nie zatrzyma.
- Chyba, że lepszy haker - mruknęła Kelly w zamyśleniu obracając talerz. Zastanawiała się kto mógłby być na tyle "silny" aby złamać bankowy system a potem policyjny. I to jeszcze "walcząc" z drugim hakerem. W pierwszej chwili na myśl przyszła jej pewna osoba, ale szybko odsunęła od niej podejrzenia. To raczej nie mogła być ona... Chyba. 

- Myślicie, że policja będzie chciała go schwytać? - zastanowił się Jay.
- Bardzo możliwe - uznał Zane. - Każdy kto może im zagrozić jest potencjalnym wrogiem. 

- Paranoja - szepnęła Kelly. - Będą łapać kogoś kto im pomógł?

   Julien rozłożył ręce.

- Policja niestety czasami taka jest. 

    Brunetka prychnęła i wymamrotała jakieś przekleństwo skierowane do tutejszego organu sprawiedliwości. 

- Może gdyby byli bardziej kumaci zorientowali by się że Wężonowie zrobili sobie pod Ninjago swoją stolicę. 

- Nie przepadasz za policją, co? - zagadnął Kai z chytrym uśmieszkiem. 

- Tak, jak ty za wodą - odparła. 

   Jako że nie była aniołkiem w przeszłości często miała styczność z policją. I nie były to bynajmniej miłe wspomnienia... Może nie licząc wrzucania funkcjonariuszy do rzeki. I ostrzeliwania ich z procy...  Uśmiechnęła się w duchu na te wspomnienia. Trochę sobie wtedy nagrabiła, ale prawie  zawsze wychodziła bez szwanku, nie licząc paru siniaków. Policjanci podchodzili do tego ciut ulgowo. W końcu była wtedy jeszcze młodym dzieciakiem.
- Ej no nie boje się wody! - zaprzeczył Smith.
- A czy ja mówiłam coś że się boisz? - spytała z rozbawieniem w oczach.
  Kai posłał jej mordercze spojrzenie zaciskając usta w wąską linię.
- On serio się boi wody? - zapytał szeptem Jay zwracając się głównie do Nyi.
   Smith zachichotała, starając się stłumić atak śmiechu. Sensei Wu wybawił swojego ucznia z opresji.
- No dobrze koniec wygłupów na dziś - zaklaskał w dłonie. - Jest jeszcze wcześnie, więc możecie pójść na patrol.
- Znowuuu? - jęknęli.
- Wiecie że Wężonowie chwytają się  coraz to śmielszych zachowań. Musicie więc mieć ich na oku jeśli zaczną planować tudzież rozrabiać w stolicy.
- A sokół Zane'a nie starczy? - zapytała Kelly.
- Sokół owszem ma dobry wzrok, lecz wasza piątka gdy się rozdzieli zbada większą część terenu.
  Ninja nie mogli się z nim nie zgodzić. Wstali więc od stołu i poszli się przebrać w nieformalne stroje. Mniej rzucali się w oczy ubrani jak typowi nastolatkowie. A bronie zawsze można było schować do pokrowca/plecaka. Po pięciu minutach wyszli na pokład i stanęli na dziobie "Perły". Statek sunął ospale po niebiesko-pomarańczowym niebie kierowany autopilotem. Znajdowali się kilka kilometrów od granicy Ninjago City.
- No to jedziemy - mruknął Cole, stając na barierce. Wychylił się i skoczył. Dla przypadkowego obserwatora mogło to wyglądać jak samobójstwo. Lecz Bucket miał wszystko pod kontrolą. Po przeleceniu połowy drogi wyciągnął zza pasa kosę, którą otoczyła złota aura. Spadł na ziemię bezpiecznie w swoim pojeździe, W ślad za liderem poszli pozostali.
- A wujku co z moim treningiem? - odezwał się Lloyd, pierwszy raz od śniadania. Spojrzał w dół gdzie trzy pojazdy mknęły ku ziemi.
- Spokojnie bratanku, przyjdzie na ciebie jeszcze pora - zapewnił go Wu.
- No ale miałem zacząć trenować jak najszybciej.
- Coś mi się zdaje że Sensei wypróbowuje twoją cierpliwość - stwierdził Kai przechodząc obok 9-latka. Kij Wu okazał się dzisiaj wyjątkowo długi, bo dosięgnął jego głowy.
- Nie spojleruj.
- Oj dobra, dobra - zaśmiał się zapinając bluzę. Schował miecz do pochwy na plecach, stanął na barierce po czym wyskoczył za pozostałymi. Po paru sekundach dołączył do konwoju.
- Hm a skoro mowa o treningu to w sumie możemy wypróbować twoją cierpliwość - mruknął Wu w zamyśleniu gładząc białą brodę. Lloyd zerknął z ukosa na wujka. A może Sensei'a? Sam już nie wiedział.
- Więc na czym ten trening będzie polegał? - zapytał szybko.
  Wu ciężko westchnął.
- Coś czuję że przed tobą jeszcze bardzo długa droga...
  Lloyd nie do końca jeszcze rozumiejąc ruszył za starcem na środek pokładu. Jak się okazało faktycznie przed nim rozpościerała się ciężka i dłuuga droga... Zwłaszcza biorąc pod uwagę że 9-latki mają znacznie mniej cierpliwości...

~~~~~~~~~~~
Ja: I tak oto za nami rozdział nie wnoszący kompletnie nic do fabuły xD
Kelly:Chcę pełnie możliwości
Ja: Mega mi się nie chciało go pisać... #tenleń 
Kelly: Chcę pełnie możliwości
A zwłaszcza że miałam jeszcze parę innych spraw na głowie
Kelly: Chcę pełnie możliwości!
Mam nadzieję, że nie usneliście
Kelly: Chcę pełnie możliwości!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ja: DOTARŁOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOo!
Kelly: To rusz wreszcie ten temat! A nie na yt siedzisz! 
Ja Chwila na razie jeszcze nie mam pojęcia co będzie w nastęonym rozdziale a co dopiero twoje 100 procent xD
Kelly: grrr
Nie warcz. Już mam jedną osobę co mi warczy nad uchem XD
Dedyk tradycyjnie dla nowej komentatorki - Ashary ^.^
I tyle ode mnie
Pozdrawiam
~Vanessa~ 
Kelly odłóż tą łyżeczke!!