Rozdział 74 ~ Burza mózgów, a raczej ich braków

   Z początku godzili pracę z treningiem swoim a przede wszystkim Lloyd'a. Pracowali na jedną zmianę, zazwyczaj poranną by wieczorami móc szkolić Wybrańca. Kelly i Zane dostali pracę w tym samym miejscu - w barze Chen'a. Kunoichi jako kelnerka, Julien - kucharz. Cole podjął pracę jako ochroniarz w banku. Jay robił jako dostawca pizzy, Kai natomiast jako maskotka na imprezach urodzinowych małych dzieci. Cóż, żadna praca nie hańbi. 

    Przez pierwsze trzy tygodnie jakoś szło. Po skończonej pracy, mimo że zmęczeni, starali się nauczyć czegoś młodego. Jednak znużenie i wyczerpanie powoli zaczęło brać górę. 

- Jestem tak zmęczony że nawet nie mam siły sięgnąć po konsoleeee - jęknął Jay tęsknym wzrokiem wpatrując się w plazmę. Przeniósł spojrzenie bardziej w bok. Podpełz do przezroczystego słoika z banknotami i moniakami - pieniędzmi które odkładali na czynsz. Potrząsnął nim.  - Czy mi się zdaje czy ten słoik się powiększa? Mamy ledwie 1/3! 

- Było nie brać tego mieszkania - wymamrotała Kelly rozciągnięta na kanapie. Nogi odmawiały jej posłuszeństwa po 8 godzinach ciągłego latania po barze i roznoszenia zamówień. Zerknęła na salę treningową. Lloyd starał się sam ćwiczyć lecz nie zbyt mu to wychodziło. Nie wiedział że worek zawieszony na haku, w który się uderzy wraca do poziomu równowagi i gdy się nie walnie drugi raz samemu można oberwać. Garmadonek właśnie przekonał się o tym na własnej skórze. 

- A co z moim dzisiejszym treningiem? - spytał wchodząc do salonu i masując obolały nos. 

- Ee a może dziś zrobisz sobie wolne...? - zaproponował Cole. 

- Ale wujek mówił że mam trenować codziennie - przypomniał. 

- Oj tam, jeden dzień nas nie zbawi - mruknął Kai przykładając sobie zimny okład do policzka. 

   Lloyd popatrzył po każdym z nich z osobna. Żadnemu nie kwapiło się aby z nim poćwiczyć. A sam niczego się nie nauczy, więc zaległ na fotelu. 

- Musimy coś z tym zrobić inaczej nas wywalą - uznał po chwili ciszy Cole wskazując na słoik. 

- Mamy pracować na dwie zmiany?! - pisnął Kai. Przed oczami przemknęło mu dzisiejsze przyjęcie. - Nie chcę być znów workiem treningowym!

   Spojrzeli na niego z uniesionymi brwiami.

- Nie pytajcie! - Zwinął się w kłębek i zakrył głowę poduszką. 

- Czynsz musimy zapłacić za cztery dni, gdy się sprężymy może damy radę. 

- Czyli co, pracujemy od świtu do nocy? - zapytała Thifer siadając. 

- A mamy wybór? - mruknął Kai przytłumionym głosem. 

   Kelly cisnęła w niego poduszką.

- Za co!? 

- To wy chcieliście brać to mieszkanie! Mówiłam że nie będziemy wyrabiać ale wy swoje! Mieliśmy nie szukać luksusów. - Zgromiła ich spojrzeniem. 

- Oj to chyba nic złego że chcemy trochę się polenić....

- O właśnie, panie liderze. My się lenimy a Garmadon w każdej chwili może nas wytłuc. Nie takie jest nasze zadanie! Lloyd sam się nie wyszkoli!

    Chłopaki wymienili lekko zlęknione spojrzenia. Dobrze wiedzieli co się dzieje jak Kelly jest wkurzona. Talerze i widelce latają. 

- Noo dobra możemy dzisiaj potrenować z młodym - uznał dyplomatycznie Cole. 

- Musimy - syknęła. 

- Dobra, dobra musimy. W sumie masz rację trening Lloyd'a nie może czekać. 

- Miło że się zgadzasz - fuknęła splatając ręce na piersiach i wciskając się w oparcie kanapy. 

- Ale podwójna zmiana nas nie ominie. 

  Kelly uniosła oczy ku sufitowi, ale nic nie powiedziała. Nie miała siły na więcej kłótni. Musiała oszczędzać siły skoro przez najbliższe dni będzie harowała za pięciu.

~ * ~

    Skales pełzał w kółko rysując, i tak już porysowane, płytki, którymi wyłożono podłoże w opuszczonej teraz stacji metra. Pozostali generałowie wodzili za nim spojrzeniem, milcząc przez cały czas. Każdy z nich starał się pobudzić szare komórki do myślenia i wymyślić sposób jak: 1. Pokonać ninja - co stawało się już normalną, nudną codziennością; 2. Zemścić się na Garmadonie za odebranie im podwładnych. Pojawił się znikąd i w parę sekund przekonał Wężonów aby przeszli na jego stronę, pozostawiając tym samym generałów na lodzie. 

- Wymyślćcie coś! - syknął zirytowany Skales zaprzestając wydrążania ścieżki. 

   Generałowie spojrzeli po sobie z minami nie przygotowanych do lekcji uczniów których nauczyciel wywołał do tablicy. 

- Z kim ja pracuję... - jęknął. 

- Może obudzimy Pożeracza? - zaproponował entuzjastycznie Skalidor dzięki czemu oberwał berłem w łeb.  

- Idioto, Pożeracz zosssstał już przebudzony, a co ważniejsze: zdechł! - wydarł się Skales. 

- Ssskoro jessssteś taki mądry to ssssam coś wymyśl - zaproponował zgryźliwie Fangtom. 

- A żebyś wiedział! 

   Skales podjął dalszą wędrówkę wokół jednej z kolumn. Musiał wymyślić plan, który za jednym zamachem zniszczy i ninja, i Garmadona, a jednocześnie przyniesie im nie tylko satysfakcję ale i jakiś zysk... Pół mrok jaki panował w nieużywanym metrze rozświetliła lapmka zapalona nad głową Skales'a. Na jego wężowej twarzy wyskoczył przebiegły uśmiech. Wpadł właśnie na pomysł jak pozbyć się wojowników, jak pozbyć się wszystkich których nienawidził.

Spóźnione zdjątko Pożeracza xD tak rozmiarowo

Kelly: Ja go bardziej tak widziałam:

~~~~~~~~~~~
   Rozdział krótki i beznadziejny ale nie mogłam go po prostu napisać! Nie wiem co jest, ale mi się to nie podoba >.> może następne będą lepsze... Kurde muszę się do matur z tym pierwszym sezonem wyrobić... Okey to ja lecę spróbować napisać nastepny.
Pozdrawiam!