Rozdział 71 ~ Krótkie starcie sił na złomowisku

    Zgromadzili się przy starym i zardzewiałym yeap'ie. Jay nacisnął na klamkę od drzwi camperu. Ani drgnęły.
- Moich rodziców nie ma - oznajmił, wracając do reszty. Jednak nie było po nim widać aby był spokojniejszy.
   Kai skinął głową.
- To dobrze, czyli są bezpieczni. Złomowisko twoich rodziców to jedno z miejsc gdzie Pożeracz może się udać.
- A więc jaki masz plan? - spytała Kelly, unosząc brwi. Posadziła Lloyd'a na dachu auta by chłopiec mógł coś widzieć. Smith zerknął na nią. Wydawała się dziwnie spokojna. Lecz znając ją i życie szczelnie ukrywała to co czuła. Zresztą nie pierwszy i ostatni raz. Thifer już taka była - niezbyt często okazywała uczucia, zwłaszcza te świadczące o słabości. Zapewne w środku denerwowała się jak każdy z nich. W końcu przyjdzie im walczyć z wrogiem z jakim dotąd nie mieli doczynienia. Co gorsza - nie widzieli wielkich szans jego pokonanie.
   Nie pierwszy raz mieli na barkach czyjeś życie. Jednak teraz ważyło się życie  mieszkańców nie tylko City, ale też i innych miast oraz wiosek. Od nich zależała przyszłość Krainy. Ta myśl niezbyt go pocieszyła, ale skutecznie sprowadziła na ziemię.
- W walce z tak ogromnym wężem potrzebna będzie nam ogromna broń - przemówił. - Nasze bronie może i by się zdały jednak tylko nieznacznie drasną Pożeracza. Na dodatek, wiemy że węże najłatwiej i najskuteczniej pokonać za pomocą Świętego Fletu... Fletu nie mamy, ale za to posiadamy  dźwięk jaki wydaje. Pożeracz jest wężem...
- Dużym wężem - skorygował Walker.
- Ta, dużym wężem, lecz to nie zmienia faktu, że nim jest i jak każdy Wężon jest na niego szczególnie wrażliwy.
- No dobra wszystko extra, ale jak chcesz pokonać go dźwiękiem? - mruknęła Kunoichi, opierając się o drzwiczki yeap'a.
- Pamiętacie jak stworzyliśmy po raz pierwszy Tornado Kreacji? - Skinęli głowami a Nya po krótce wyjaśniła Garmadonkowi o co chodziło.  - Zrobiliśmy to z niczego więc teraz z niczego możemy wytworzyć jakiś pojazd/broń cokolwiek co powstrzyma a najlepiej pokona Pożeracza. Potrzebne będzie nam do tego ogromne tornado Kreacji więc lepiej żeby nikt się tu nie plątał...
   Lloyd podniósł rękę.
- Tak?
   Bez słowa wskazał na wjazd do złomowiska. W ich stronę, wesoło pogwizdując, zmierzał listonosz (Elz, twój ulubiony pan listonosz przyjechał xD) zaopatrzony w telepoczący się rower. I albo on był już tak stary że ledwo się toczył albo listonosz nie miał wprawy w obsługiwaniu tak skomplikowanego sprzętu. Jedno i drugie było bardzo prawdopodobne.
- A ten tu czego? - jęknął Cole i razem z Jay'em wyszli mu na spotkanie.
   50-latek z ulgą zsiadł z roweru i oparł go o śmietnik. Rozprostował plecy po zdjęciu ciężkiej torby. Podskoczył w miejscu gdy zza sterty złomu wyszło dwóch nastolatków. Odetchnął gdy zobaczył znajome twarze.
- Wy ninja to skradacie się tak cicho - cmoknął kręcąc z politowaniem głową. - Stąpajcie głośniej albo kupcie sobie jakieś dzwonki na szyje.
- Sorry taka praca - odparł Walker. - A pan niech lepiej stąd odjeżdża, nie mamy zbytnio czasu a poza tym możemy być tu gorąco.
- Wy macie swoją brudną robotę, ja mam swoją. - Zajrzał do torby i wyciągnął z niej trzy listy.
- Są twoi rodzice, chłopcze? - zwrócił się do rudowłosego.
- Nie, nie ma.
- A nic nie szkodzi. - Wepchnął mu korespondencje. - Przekaż im jak wrócą z Kongresu Obrońców Ninjago.
- Czekaj, czekaj, jaki kongresu? - spytał Cole.
- No ten gdzie wszyscy spotykają się w centrum Ninjago City aby omówić sprawę Wężonów. Aż się dziwię, że nic o tym nie wiecie...
   Jay i Cole wymienili wszystko mówiące spojrzenia. Jeśli Pożeracz zaatakuje złomowisko to potem na bank ruszy do centrum gdzie będzie masa ludzi.
- No nic ja się zbieram, bo tam gdzie i wy tam i kłopo-pooo-POTWÓR!
   Pan listonosz odwrócił się z zamiarem odjechania na swoim rowerki lecz plany te popsuł mu Pożeracz Światów który jak na tak ogromnego węża potrafił skradać się zaskakująco cicho. Wojownicy zdążyli ustawić się w szeregu gotowi przypuścić atak, listonosz wskoczył do kosza na śmieci, a Nya zabrała Lloyd'a na bezpieczną odległość.
- Em no to nie wiem czy mamy czas na zmajstrowanie jakieś broni... - mruknęła Kelly bacznie przypatrując się potworowi. Zdawało jej się że urósł jeszcze bardziej od ich ostatniego spotkania. Ciekawe co pożarł w drodze tutaj...
   Kai spojrzał na nią po czym na Zane'a. Po jego głowie zaczął skakać nowy pomysł w formie małej świecącej kulki, która zaświeciła się intensywnie po czym zniknęła gdy pomysł wykiełkował. 
- Kelly, Zane, nie moglibyście jakoś połączyć sił aby wystrzelić w stronę Pożeracza ten dźwięk?
   Teraz oni zerknęli na niego jakby postradał zmysły.
- Że co? - spytali równocześnie.
- Nie że coś ale on nadal tu jest... - szepnął Jay wbijając wzrok w węża, który wyglądał jakby szykował się do przypuszczenia ataku. Jego wzrok biegał po tych wszystkich smakowitościach.
- Jak mielibyśmy to zrobić?
- Zane mógłby odtworzyć dźwięk fletu a twój żywioł mógłby przenieść go i trafić w Pożeracza.
   Kelly uniosła sceptycznie brwi.
- To takie coś jest w ogóle możliwe?
- Nie przekonamy się jak nie spróbujemy!
- Według moich danych istnieje prawdopodobieństwo że się uda - odezwał się Julien.
   Kelly popatrzyła to po jednym to po drugim a na koniec na Pożeracza.
- Dobra spróbujmy - przytaknęła. - Wy przytrzymajcie Pożeracza w jednym miejscu a my spróbujemy zrobić resztę.
   Mistrzyni wiatry i Mistrz mrozu pobiegli w stronę żurawia stojącego na środku złomowiska. Gdy się na niego wdrapią będą mieli lepszy widok na całą sytuację.
- Przytrzymać? - prychnął Jay kręcąc nunczakime. - Niby jak?!
- Improwizuj - odpowiedział Cole i przywołał swój pojazd.
   Inni poszli w jego ślady.
   Zane podciągnął się i wdrapał na metrowy stelaż. Zerknął kilkanaście metrów w dół po czym na wschód w stronę Pożeracza. Pradawny wąż przypuścił właśnie szarżę.  Kai stworzył przed złomowiskiem ognistą ścianę uniemożliwiając mu natychmiastowe wtargnięcie na złomowisko. Walker ostrzeliwywał go z nieba, a Cole starał się utrzymać go w miarę w jednym miejscu.
   Kelly stanęła obok niego.
- Gotowa?
   Wypuściła przez nos powietrze.
- Chyba innego wyjścia nie ma. Serio myślisz że to zadziała?
- W najgorszym przypadku przynajmniej go nastraszymy.
   Thifer zerknęła na wężowego boga. Jak mieli nastraszyć to monstrum, które jednym kłapnięciem pożarło ich statek? Misja wydawała się nie możliwa. Lecz musieli spróbować. Dla Sensei'a.
- Dobra zaczynajmy - mruknęła gdy Pożeracza z dwóch stron otoczyły  wysokie skały unieruchamiając go na kilka chwil.
- Ej, snajperzy, Pożeracz ma jeden słaby punkt - odezwał się Jay. - Taki malutki, na samym czubku łba.
- Toś pocieszył...
    Pożeracz ryknął wściekle po kolejnej fali prądu jaka przeszyła jego ciało. Padł na parę sekund na ziemię. Zane wyciągnął prawą rękę przed siebie z otwartym panelem na przegubie. Kliknął jeden z przycisków. Z jego dłoni wydobyły się fale dźwiękowe. Szczerze rzecz ujmując Kelly nie za bardzo wiedziała jak ma posłać ten dźwięk w stronę węża. Improwizacja? Tego dnia zapewne jeszcze wiele razy przyjdzie im improwizować. Przywołała wiatr i ustawiła go za sobą. Przymrużyła oczy i odczekała aż Pożeracz łaskawie przestanie się zanadto wiercić. Gdy takowy moment nastąpił zacisnęła dłoń. Wiatr przybrał formę strzały i porwał ze sobą falę dźwiękową.
   Jednak Pożeracz akurat zniżył łeb. Fala jedynie pogłądziły go po czole.
- Masz mu w łeb strzelić a nie go głaskać! - krzyknął Kai odskakując przed ogromnym cielskiem.
- Jak jesteś taki mądry to sam spróbuj, durniu! - odkrzyknęła. Zane drugi raz ustawił rękę na wysokości korony węża. Kelly przyszykowała się do kolejnego strzału. To trochę jak strzelanie z łuku, poradzisz sobie....
   Julien spojrzał na nią pytająco. Skinęła głową. Kolejną falę porwał silny podmuch. Tym razem Pożeracz nie wiercił się tak bardzo, więc "strzała" dosięgnęła celu. Bóstwo zaryczało wściekle gdy oberwało w szczękę po czym padło na ziemię.  Wojownicy zamarli tak samo jak wąż.
- Udało się? - zawołał z nadzieją Jay. Za wcześnie zaczął się cieszyć. Przez emocje nie dostrzegli jak ogon Pożeracza zakończony ostrym i długim kolcem zanużył się pod ziemię. Wyskoczył nagle za żurawiem, na którym stała dwójka ninja. Zane i Kelly wrzasnęli gdy konstrukcja przechyliła się ostro w bok. Julien spadł metr w dół ale zdołała uchwycić się rusztowania. Rozejrzał się za przyjaciółką. Znalazł ją bardzo szybko i chwycił za kostkę nim zleciała w dół. 

- Ja pierdziele! - krzyknęła Kelly zwisając głową ku ziemi. - Co to było!? 

- Nasz wężowy przyjaciel zamierzał się nas pozbyć - mruknął Zane i wciągnął dziewczynę na rusztowanie. Oboje patrzyli jak ogon Pożeracza znika pod ziemią. - Ale przynajmniej wiemy że ma jakiś słaby punkt. 

- Ta, wielkie mi pocieszenie. Zwłaszcza że jest tak wielki jak główka od szpilki.

- Ale jest.

- Optymista się z ciebie zrobił. 

- Ktoś musi nim być - wzruszył ramionami z lekkim uśmieszkiem. 

   Pod sobą zobaczyli małe punkciki w postaci reszty drużyny.

- Idziecie z nami czy tam zostajecie? - zawołał Cole.

- Wiesz, ładny tu widok więc powisimy sobie i popatrzymy na zagładę Ninjago - odparła sarkastycznie Kelly. Rozluźniła uchwyt i skoczyła dwa metry w dół na niższe ramie żurawia, i tak dalej, i tak dalej aż znalazła się kilka metrów nad ziemią. Zeskoczyła robiąc salto i gładko wylądowała. Zane znalazł się na pewnym gruncie zaraz po niej.

- Ty i te twoje pomysły - warknęła na Kai'a. 

- Ej no staram się! 

- Na kłótnie przyjdzie czas kiedy indziej - wtrącil się Cole. - Pożeracz zapewne sunie teraz do stolicy a my musimy go powstrzymać, taka już nasza robota. 

   WKSD wymieniło spojrzenia po czym ciężko westchnęło. 

- Dobra - powiedzieli równocześnie zaprzestając na ten czas sprzeczek. 

- No i git.A teraz migiem do Ninjago City, bo za chwilę serio możemy usiąść na żurawiu i patrzeć na gruzy stolicy. 

~~~~~~~~

Kel: No błagam skończy już wątek z Pożeraczem

Ja: Jeszcze jeden rozdział. znowu nie wiem co tu napisać więc bajooooo, za błędy gomen, ale blogger nie chce ze mną współpracować 

Pozdrawiam

♢~Vanessa~♢